Jerzy Dubiński - biogram i teksty autorskie
.
BIOGRAM
Jerzy DUBIŃSKI
Rocznik 1930. Zawód: politolog
społeczny. Wykształcenie wyższe. Staż pracy – w Służbach Pracowniczych,
resortowych i instytucji państwowych oraz społecznych, na terenie Warszawy i
Kraju. Twórczość piśmienniczą rozpoczął w latach 60-tych ub. w., na tle ówczesnych
wydarzeń ustrojowych w Polskce. Po przejściu na emeryturę podejmował dwukrotnie
organizację Krajowej partii Emerytów i Rencistów w Ursusie. Po ich
samolikwidacji w 203 r. podjął inicjatywę organizacji Towarzystwa Uniwersytetu
Trzeciego Wieku w ursusie działającego do dziś nieprzerwanie. Od 2008 r. jest
członkiem Klubu Literackiego „Metafora”.
TEKSTY AUTORSKIE
Wiersze
Jerzy DUBIŃSKI
Almanach XII/2019
WIWAT -
AKADEMIKUSY
Hej!
Studencka stara wiaro!
Pora
znów się życiem cieszyć.
Przestać
z laską i gitarą
I
do zajęć już się spieszyć.
Bo
skończyły się wakacje
I
powroty z krajów obcych,
Gdzie
życiowe koligacje…
Gdzieśmy
byli, jak parobcy!
Kto
nie bywał za granicą
I
krajowe miał wakacje,
Cieszył
się krajową pizzą,
Na
skromniutkie wegetacje.
Zaś
atrakcji jest tu wiele…
Referenda
i skandale…
Hasła
plączą się i cele,
A
pożytku dla nas – wcale!
A
widoki – tylko letnie…
Gdybyś
chciał Ojczyźnie służyć.
„Obiecanki”
życie przetnie,
A
nam przyszłość się wydłuży.
Wróćmy
zatem do pieleszy
By
się kształcić w polskiej biedzie…
Niech
nas nowy rok pocieszy
I
niech nam się lepiej wiedzie.
Nauce w pokłonie
Fruwające samochody Rodacy zmyślili
I nie dziś te piękne mody
Lecz w Przedwojnia chwili
A mnie myśl dziś taka dręczy
Czy w postępie życia
Zdążę pojąć – co na rzeczy
Będzie do zdobycia?!
W tych ludzkich marzeniach
Czy genialna myśl „pobryka"
Ku losach istnienia?...
Kiedyż wreszcie nasza wiedza
Dosięgnie Kosmosu?...
Aby poznać i „pozwiedzać"
Byt ludzkiego losu?...
By Nauka - nie z atłasu \
Bez zbędnej ablucji
Określiła CZAS i PRZESTRZEŃ
w prawach Ewol ucj i.
Ursus, 21.03.2015 r.
Zauroczenie
Ujrzałem nagle swe Niebo
Stworzone gdzieś tam przez ludzi
Nie tylko dla życia potrzebą
Ale, by szczęściem się łudzić.
Bo radość jest funkcją życia
Gdy świat budzi szczęście i trzewie...
A ludzka fantazja tu bycia
Buduje swe gniazdko na...drzewie.
By miłość swą zauroczyć
W najczulszym dla serca ujęciu
I łezkę wycisnąć z Jej oczu
W ludzkim zbudzonym tu szczęściu.
Więc łączmy swą radość z Naturą
Niech świat nasz kolorem nam służy
By szczęście swe barwić Kulturą
Dla ludzkiej miłości,.. najdłużej.
Romans z księżycem
Wyszedłem o świcie goniony czerwienią
Czy prawdę mówicie czy tylko o chceniu
Rozglądam się wokół i z lewa i z prawa
Gdzie Księżyc mój Sokół? Wciąż cisza kaprawa.
Więc wołam w tej ciszy i wykręcam
szyję
Czy ON mnie usłyszy i czy znów dożyję?
A miałem GO za domem i chciałem się cieszyć
I zniknął z FAN-TOMEM więc po cóż się śpieszyć?
Bo to niezła gratka – ta randka z
Księżycem,
Za długie trzy latka więc z góry się szczycę
I będę kibicem by sprawę czarować
I jakem szlachcicem – czasu nie marnować.
Ursus, 28.09.2015 r.
Zaćmienie słońca –
nie ziemi
Zdarza się wciąż, równo
Z dokładnią kosmosu
W dekadach, latach i godzinach.
Patrzymy nań, zrządzeniem losu
I do namysłu jest przyczyna.
Jesteśmy tu, w tym cudzie
I nie jedyni z wielu
W tych słońc, księżyców mnóstwa
Że ludzki umysł sięga celu
W realnej wiedzy, a nie z Bóstwa.
A wiedza ludzka nie błaha
I przyszłość dla życia wieści
W zasobach Natury się waha
By ludzki przyrost pomieścić.
Stąd i funkcja tej Ziemi
Z wielu kontynentów
Z unifikacją w planie,
By zbadać – sami tu, czy z innymi.
I czym to ziemskie panowanie
Realnie - bez sentymentów"?
A więc razem, a więc w zgodzie
Niech powstanie Władza Ziemi,
Aby w każdym tu Narodzie
Byśmy żyli między swymi.
Niech nasz wiek dwudziesty pierwszy
Władztwem w Euro jest Globalu.
Niech ta jedność nam się zwierszy
Szczęściem ludzi w tym Realu
26.03.2015 r.
Życzenie dla
przyszłości
By wnukowie naszych wnuków
Gdy im dobrze czas cię plecie
Mogli przeżyć - bez pomruków
W nowej Polsce - Jej Stulecie.
By w następnym długo-wieku
Były tylko szczęścia boje
By przy każdym tu człowieku
Było to życzenie moje.
19.08.2015 r.
Europie – w darze
Jeśli kochasz Europę, boś cenionym
jest Polakiem
Gdyś miłości jest ukropem i miłosnym tyś chłopakiem
Jeśli kochasz kraj swój duszkiem i deszczowo i w
ukropie
Wiedz, że Polska jest pępuszkiem w pięknej Centr…? uropie,
Więc Ją kochaj, Szanuj szczerze, ten nasz polski cud pępuszek
Jako Deptak Europy – w miejscu, gdzieś koło Koluszek
16.07.2015 r.
Jerzy
DUBIŃSKI
Ku chwale Ursusa
Było kiedyś hasło przy torach na murze
„Pokochaj nasz Ursus”… czynem czy w naturze?...
Spytałem więc wokół: A właściwie – za co?
Koleś odpowiedział: Bo za to nie płacą
Więc odpowiedź padła – chcemy czy nie chcemy…
To po pierwsze za to że tutaj żyjemy
A po wtóre za to – i niech tak zostanie
Że nie tylko mężczyźni ale również panie
Że to nasze miasto i wszystko tu miłe
Więc kochają nasz Ursus sami – nie tylko na siłę
Choć to już nie miasto a tylko dzielnica
Niech więc tak zostanie. Niech błyśnie stolica
Niech nasz Ursus wzrasta w pamięci swej czynie
Że powstał w historii, w traktorów ruinie
Że się rozwija, rośnie i buduje
I swej wiary w przyszłość niczym nie marnuje
Niech rozkwita młodzież, która żyć tu będzie
Niech rośnie nasz Ursus, słynny chwałą wszędzie
By doczekać kiedyś – może w przyszłym wieku
Że Ursus nasz może historię swą przekuć
By było nie tylko to hasło na murze
Lecz chwałą mieszkańców za przemysł – w naturze.
